Hayat serüvenim

Ben Özge, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sahne ve Gösteri Sanatları Yönetimi son sınıf öğrencisiyim. Daha öncesinde Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Bale Bölümü’nde orta okul, lise ve ön lisans okudum. Talihsiz bir şekilde gösterilere son bir hafta kala bale dersinde böbreğimdeki kılcal damarı çatlattım ve böbrek kanaması geçirdim. Aniden olan ve olduğu anda da ne olduğu anlaşılamayan travmatik bir olaydı. Doktorlar bir sene ara vermemi söylediler. İnsan, sağlığı ile ilgili tehlikeli bir şey yaşayınca hayatı sorguluyormuş.  Aslında dans etmeyi ne kadar seviyor olsam da konservatuvarda çok da mutlu olduğum söylenemezdi. Arkadaş ortamımdan, bazı hocalarımdan memnun değildim, ciddi bir psikolojik mobbing yaşıyordum. Amerika’da bir çok önemli bale okulunun yaz okulu seçmelerini kazanmıştım ve bir tanesine sadece ailemin desteği ile gidebildim. Sonraki senelerde döviz farkının oluşturduğu ekonomik zorluklardan dolayı kendimi bireysel olarak geliştirdiğim sanat yolumda Türkiye’de devam etmem gerekti. Bir diğer mutlu olmadığım nokta ise bale dışında diğer kültürel derslerin eksikliği ve yetersizliğiydi. Bizim okulda bir öğrencinin balesi iyiyse diğer değerlerin hiçbir önemi yoktu; insani değerlerin, ahlakın, kültürün… Bu nedenle bale eğitimim boyunca hep kendimi geliştirmeye çalıştım. Bol bol kitap okudum, bu benim için çok faydalı oldu. Buna rağmen hep kendimi konservatuvar dışındaki yaşıtlarımdan daha zayıf görürdüm. 

Kısacası doktorlar bir sene ara vermemi söylediklerinde bu kadar yaşadığım zorluk yeterliydi sanırım bu mesleği icra etme yolcuğumda.  Çünkü fazlası sağlığıma zarar vermeye beni zorlamaya başlamıştı ve farklı bir yoldan ilerlem gerektiğini, farklı ortamlara ve insanlara ihtiyacım olduğunu düşünüyordum; hemen vakit kaybetmeden Bilgi Üniversitesi’ne ingilizce hazırlık okuyarak başlamış oldum. Uzun bir süre her gün bedenimle uğraşmış biri olarak sadece oturarak ders dinlemeye alışmam zaman aldı. Ama sağlığıma zaman geçtikçe daha çok güvendikten sonra kendimce egzersizlere ve dansa devam etmem beni rahatlattı.

Hayat uzun bir yürüyüş, başımıza gelecekleri bilemiyoruz. En önemlisi de belki bize o an için çok kötü gelen bir olay daha sonrasında bizi daha iyi yerlere taşımış oluyor, sadece o an için bunu bilmiyoruz gerçekten.

Şimdi size biraz “şuan”dan bahsedeyim. Okumayı ve yazmayı hala çok seviyorum. Burada da şuan okuduğunuz üzere yazıyorum bir şeyler. Küçükken de Yaratıcı Çocuklar Derneği’nin düzenlediği masal yarışmasında Türkiye birincisi olmuştum. Belki ilerde yazmak üzerine ciddi bir şekilde yoğunlaşabilirim kim bilir 😊

Tiyatro izlemeyi çok seviyorum. Hayatı anlamlı kılıyor, bazı konular üzerinde derinlikli düşünmek hoşuma gidiyor. Pandemi öncesi düzenli olarak arkadaş gruplarımla tiyatro günleri düzenlerdik. Hayat karmaşasının içerisinde bir salona girip bir oyun izlemek için zaman ayırmak çok özel ve güzeldi. Benim için sanat çok kıymetli ve değerli. Ruhumu beslediğim bir alan. Şuan onun eksikliğini çok fazla hissediyorum. Fiziksel olarak oyuncular ve seyircilerle bir arada olmak, aynı anda nefes almak çok ayrı bir deneyim.

Şuan okuduğum bölümde de sanatsal işlerin arka tarafındaki planlama, programlama, koordinasyon, bütçeleme gibi yönetimsel beceriler öğretiliyor. Disiplinlerarası ve yaratıcı bir program okuyorum. (Sahne ve gösteri sanatları eserlerinin, fuar, sergi, kongre, toplantı, yarışma, konser, festival gibi etkinliklerin prodüksiyonuna yoğunlaşarak sanatsal bir organizasyonu hayata geçirme becerileri öğretiliyor.)

 Mezun olunca da sanırım sahne sanatlarının yönetimsel alanında olmak istiyorum. Aslında bir işin ortaya çıkmasına ve seyirciye ulaşmasını sağlamakta önemli rolleri var. Eğer bu alanda olup izleyici ile güzel işleri buluşturabilirsem mutlu olurum diye düşünmekteyim.

Sanırım bu şekilde…

Hayatta uzun süreli planlar işlemiyor. Yürümeye, hayattan keyif almaya, zorluklarla başa çıkarken farklı mücadele yöntemleri geliştirmeye devam. Yolda nelerle karşılaşacağım bilmiyorum ama umarım her zorluğun içinde gülümseyecek bir şey bulabilmeye, umutlu olmaya ve hayal kurmaya devam ederim….