Ayaklarını yere sağlam bas

Değişim her an devam ediyor. Sabahki halimiz akşama değişiveriyor. Hayat ilerliyor, akıyor gidiyor. Zamanı tutmaya çalışmak, zamana yetişmek bizi ona tutsak ediyor. Bazen ipleri tutmaya çalışmaktansa ipleri bırakmamız gerekiyor. Her şeyi oluruna bırakmak gerekiyor…

Bakmak ve görmek kadar görmemeyi de bilmek gerek. Kendi rahatımız ve huzurumuz için bakış açımızı zaman zaman daraltmak ve değiştirmek gerek. Stratejiler kurmak gerek, gerek de gerek yani…

İnsan her şeye alışıyor. Zaman aslında zehir değil ilaç. Kullanmasını bilene.

İnsanın hiçbir şeyi olmasa ona hayal gücü yeter. Zihnin sınırları yok.

Hop oradan oraya atlıyorum, sade bir hayat en iyisi. Küçük şeyler, küçük mutluluklar, bilgi sahibi olmak, sanatla ilgilenmek. Bence bilgiye aç olmak ve merak kadar insanı geliştiren bir şey yok.

Sevgi! En önemlisi sevgi! Hayata duyulan sevgi, kendine duyduğun sevgi ve bir başkasına duyduğun sevgi. Hayatta anlamlı bir şey varsa o da sevgidir… Çünkü hayatı anlamlı kılar.

Hızlı olmak mı? Ne gerek var! Bir ağaca bakın mesela. Onun böyle güçlü ve büyük olması yavaş ve iyi büyümesine bağlıdır. O nedenle yavaşla! Köklerinin yaşam toprağının derinliklerine uzamasına yardım et. Daha olgun ve daha sağlıklı olarak yüksel. Kalbini dinle, şefkatli ol…

Korkma! Çünkü korkunun kendisi korkaktır…

Kusursuz olmaya çalışma, bu seni yorar. İyi ol ama çok iyi olma.

Neyse uzatmayayım, biraz zırvaladım işte…

Ne demişim yine yahu.